- edulis
- edūlis, e (edo, edi), eßbar, Hor. sat. 2, 4, 43; vgl. Gloss. ›edulis, βρώσιμος‹. – Plur. subst., edūlia, ium, n., eßbare Dinge, Eßwaren, Afran. com. fr., Suet. u: a. (vgl. für Apul. Hildebr. Apul. met. 5, 3).
Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch von Karl Ernst Georges. 2002.